Επισκεφτήκαμε τη "Συνοριακή γραμμή", έκθεση μοντέρνας τέχνης στο Πυθαγόρειο.
Υπάρχουν διάφορα είδη συνόρων: γεωγραφικά και πολιτιστικά, κοινωνικά και πολιτικά, καθώς και ιδεολογικά. Τα σύνορα είναι συχνά αόρατα, πράγμα που καθιστά δύσκολη την ανίχνευσή τους.
Σε άλλες περιπτώσεις, όμως, οριοθετούν εμπόδια, φράχτες ασφαλείας και σημεία ελέγχου. Δηλώνουν την παρουσία τους τόσο έντονα που είναι αδύνατο να τα αγνοήσουμε. Στη σκιά αυτών των οριοθετημένων τειχών αναπτύσσονται νεκρές ζώνες, ασαφή εδάφη και ουδέτερες ζώνες που δεν ανήκουν ούτε εδώ ούτε εκεί, αλλά κάπου ανάμεσα ? προσωρινές επιφάνειες. Τα εδαφικά όρια καθορίζονται πρώτα συμβατικά, στο χαρτί, και μόνο αργότερα αποκτούν φυσική υπόσταση στο τοπίο. Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τις ευθείες γραμμές που παρατηρούμε συχνά στον παγκόσμιο χάρτη. Η γένεση των διαχωριστικών γραμμών μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως μια ενέργεια σχεδίασης, κι αυτό με τη σειρά του κάνει ακόμα πιο ουσιαστική την ενασχόληση με το φαινόμενο, από καλλιτεχνική σκοπιά.
